چه کنم حرف نگفته زیاد دارم
ولی مثل حرف توی دلم ماندی
ﺩﺭ ﮐﺎﻓﻪ ﮐﻨﺞ ﺩﯾﻮﺍﺭ
ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﯼ ﻫﻢ
ﺧﻮﺏ ﺷﺪ ﻗﻬﻮﻩ ﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﻧﺨﻮﺭﺩﯾﻢ !
ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﻤﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﮐﺎﻓﯽ ﺗﻠﺦ ﺑﻮﺩ
صدا کن مرا
صدای تو خوب است
صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است
که در انتهای صمیمیت حزن می روید
سهراب سپهری
[گل]
نسترن
4 سال پیش
عاااا چه زیبا
سلام نسترن خوبی خبری از عرفان داری🥺😭😭😭😭😭😭
نسترن
4 سال پیش
نه جانم توکی خیلی وقته توچت روم هم نیست اگه اومدمیگم بهش
درود بر شما
عالی عالی عالی بود ...مختصرو پر محتوا و دلنشین ایوالله...
نسترن
4 سال پیش
ممنون ممنون مال شماهم زیباست ایوووول